Narratorem i jednocześnie jednym z bohaterów jest David. Opowiada nam historię z dzieciństwa, która na pewno mocno wpłynęła na jego dalsze życie. David ma 12 lat. Mieszka z rodzicami w spokojnej okolicy, w której każdy każdego zna. Wszystkie dzieciaki trzymają się ze sobą. W domu obok mieszka rodzina Chandlerów - matka Ruth i jej trzej synowie. Ze względu na ten fakt, David najwięcej czasu spędzał właśnie z nimi. Kobieta była lubiana pośród znajomych synów, ponieważ pozwalała im na dużo, np picie piwa. Pewnego dnia do ich domu wprowadza się nastoletnia Meg ze swoją młodszą, niepełnosprawną siostrą Susan. Rodzice dziewczynek właśnie zginęli w wypadku a że nie miały innej rodziny to Ruth zgodziła się je przyjąć do siebie. Od samego początku kobieta traktowała je inaczej niż inne dzieci. Starsza dziewczyna miała same obowiązki i niewiele jej było można. Meg zwierzyła się kiedyś Davidowi, że Ruth jej nie lubi. Chłopak nie mógł tego pojąć, ponieważ matka kolegów była według niego najfajniejsza ze wszystkim mam. Chciał jej pomóc w podstępny sposób ale tylko jej zaszkodził. Po niedługim czasie dziewczyna zaczęła być karana a potem maltretowana. Ruth wręcz nienawidziła jej. Z dnia na dzień sytuacja robiła się coraz bardziej chora i przerażająca. Koniec jest wstrząsający.
Przeczytałam tą książkę na trzy podejścia. Gdybym się uparła mogłabym przeczytać ją na raz (z tym że ja czytam późnym wieczorem i pewnie skończyłabym nad ranem ;p). Wciąga i trudno się od niej oderwać. Byłam bardzo ciekawa jak to się wszystko skończy. Książka podzielona jest na 4 części. Od trzeciej co chwila cisnęło mi się wyrażenie "O ja p*****lę", dosłownie. Nie byłam w stanie pojąć czemu Ruth, uwielbiana wśród dzieciaków z paczki Davida, tak nienawidziła Meg. Może fakt że była ładną dziewczyną, która może mieć wspaniałe życie u boku super faceta a ona była przegrana? Nie wiem. Co gorsze podczas poniżania i torturowania dziewczyny, ta kobieta świetnie się bawiła. Dzieciaki traktowały to jak świetną zabawę, jakby np. przypalanie ciała innej osoby było zupełnie normalną rzeczą. Nikt nie próbował pomóc Meg, ponieważ nikt nie widział w tym nic złego. Dzieciaki traktowały to jak karę za złe zachowanie. Były okrutne a do tego kobieta jeszcze ich podjudzała. Jedynym zakazem był zakaz dotykania jej ciała. Wmawiała im, że dziewczyna jest dziwką, jest brudna i ma jakiegoś syfa. Jedyną osobą, która czuje (choć nie zawsze) współczucie i chęć pomocy jest nasz narrator, czyli David. Niestety kiedy w końcu postanawia działać jest już za późno. Do tego sam wpada w kłopoty. Ruth bez wątpienia zwariowała i tym szaleństwem zaraziła dzieci. To co Meg musiała wycierpieć nie mieści się w głowie. Bardzo chciałam przeczytać tę książkę i gdy znalazłam ją na półce w bibliotece od razu ją wzięłam. Nie zawiodłam się. Książka jest dobra, wciąga, zaskakuje i wywołuje szok u czytelnika. Jest to jedna z tych książek, która po skończeniu na długo zapada w pamięci. Historia jest drastyczna a autor nie pieści się z czytelnikiem. Mamy tu dosyć dokładne opisy tortur. W skali 1-10 ja oceniam ją na 9. Jest warta przeczytania, szczególnie jeśli lubicie takie klimaty. Dodam na koniec, że wstęp do książki napisany jest przed Stephena Kinga :) Ma ona 307 stron. Polecam.
A Wy czytaliście tą książkę? Co o niej sądzicie? Pozdrawiam :)
Widzisz czyli mam się czego bać :) To znaczy po wielu przeczytanych recenzjach domyślałam się, że to nie jest łatwa i przyjemna lektura, ale ciekawa jestem czy na mnie też zrobi takie wrażenie jak na Tobie :)
OdpowiedzUsuń